In mijn verwondering over het leven, de pijn en de schoonheid begin ik te stamelen en zoek naar woorden. Ik vind het moeilijk om mijn gevoelens uit te leggen aan de mensen om me heen. Zien zij dan niet hetzelfde als ik en raken zij niet ontroerd door dezelfde emoties als die ik voel? Enthousiast en vol liefde begin ik te vertellen hoe vol wonderen deze wereld is. Over hoe mooi het licht valt op het water in de vroege ochtend of over de ontroering bij het zien van een oude man of een spelend kind. Geuren, kleuren en gedachten wil ik voelen, aanraken en begrijpen, iedere keer opnieuw.
Maar als ik spreek lacht men beleefd en kijkt weg, ze snappen het niet. Godzijdank is daar een impuls, sterker dan mijn gekwetste trots, die mijn handen als vanzelf de juiste penselen doen pakken. Gelukkig heb ik mijn ogen die op de meest sprekende kleuren vallen en mijn hart dat klopt, harder en luider wanneer de verf het doek bereikt in precies de juiste vorm en structuur.
Door te schilderen kan ik de wereld om me heen beter begrijpen en tegelijkertijd mijn innerlijke wereld delen. Mijn schilderijen zijn mijn eigen kleine schatten, ze geven mij zeggingskracht.
Niet praten en denken, maar laten ontstaan. En dan als vanzelf leren, zonder te sturen of forceren. Ik zie een opening, een klein lichtpunt naar iets dat verder ligt, groter dan mijzelf en mijn kleine ego.
In my amazement about life, the pain and the beauty of it, I start to stammer and find myself searching for words. It is difficult to explain my feelings to the people around me. Do they not see the same things as me and don't they get moved by the same emotions which I feel? With much enthusiasm and love I start to tell about how full of wonders this world is. About how beautifully the light strikes the water in the early morning or about the excitement I feel at the sight of an old man or a child playing. Smells, colours and thoughts I want to feel, touch and understand, over and over again.
But every time I speak, people smile poltely and turn away, they don't get it. Thank heavens there is an impulse, stronger than my wounded pride, which impels my hands naturally towards the right brushes. Fortunately I have my eyes which gaze at all the right colours and my heart that beats louder and louder when paint hits the canvas in the exact right form and structure.
Through painting I can understand the world around me and share my inner world at the same time. My paintings are my own little treasures, they give me power of expression.
Don't talk and think, but let it grow. Learn freely, without guidance or force. I see an opening, a small beacon of light to something bigger than my small ego.
Angelique van den Hogen.